Natalia LL (Lach-Lachowicz) najbardziej znana z fotografii (serie „Sztuka konsumpcyjna”, „Fotografia intymna”, „Aksamitny terror”), ale działająca na pograniczu sztuk medialnych. Autorka filmów eksperymentalnych, wideo, instalacji i performansów. Aktywna zawodowo przez prawie 60 lat, pisała teksty krytyczne i zajmowała się teorią sztuki. W 1970 roku wraz z Andrzejem Lachowiczem, Zbigniewem Dłubakiem i Antonim Dzieduszyckim założyła grupę i galerię Permafo (1970–1981), które skupiały artystów związanych ze sztuką pojęciową i wniosły istotny wkład w rozwój sztuki konceptualnej w Polsce. Od połowy lat 70. konsekwentnie współtworzyła międzynarodowy ruch sztuki feministycznej, biorąc udział w sympozjach i wystawach.

Trzy lata temu Muzeum Narodowe usunęło z wystawy prace Natalii LL i Katarzyny Kozyry argumentując, że są one gorszące i rozpraszają młodzież. Decyzję podjął ówczesny dyrektor Muzeum, prof. Jerzy Miziołek. Usunięcie prac jednych z najbardziej utytułowanych i rozpoznawalnych na świecie polskich artystek współczesnych spotkało się z głośną krytyką przedstawicieli świata mediów i kultury. W akcie protestu przeciwko cenzurze pod siedzibą Muzeum Narodowego w Warszawie zebrało się mnóstwo osób, które nawiązując do „Sztuki konsumpcyjnej” Natalii LL, jadły banany. Kilka dni później dyrektor instytucji przywrócił te prace, oświadczając, że misją Muzeum jest prezentowanie różnorodnych kierunków i postaw artystycznych.

O śmierci artystki poinformował na Facebooku Mateusz Kozieradzki, historyk sztuki, prezes fundacji ZW.