Oficjalna, odpowiedzialna polityka narkotykowa w Polsce praktycznie nie istnieje. Dlatego razem ze Społeczną Inicjatywą Narkopolityki SIN tworzymy Atlas Narkotyków Polskich. Popularne powiedzenie głosi, że wszystko jest dla ludzi i jest to w dużym stopniu prawda, ale warunkiem jest wiedza o tym, co się zażywa i jak. Nie jesteście pewni substancji, którą macie, albo własnego samopoczucia? Lepiej odpuścić, niż potem żałować, a najlepiej odpowiednio się przygotować do przygód z substancjami.

Artykuł nie zachęca do zażywania substancji psychoaktywnych, a ma chronić osoby używające i minimalizować szkody!

Jeśli czujesz, że masz problem, zgłoś się tutaj!

NAZWA: Heroina, helupa, helena, kompot, hera, helka, diacetylomorfina, diamorfina, hel, brown

OPIS: biały, krystaliczny proszek (czysta postać), biały proszek z grudkami i ciemnym nalotem (forma zanieczyszczona), brązowy proszek (forma bardzo zanieczyszczona) 

ORIENTACYJNA CENA: 40 złotych za ćwierć grama, między 200 a 400 złotych za gram (zależna od stopnia czystości)

DOSTĘPNOŚĆ: powszechna, szczególnie w dużych miastach

SPOSÓB DZIAŁANIA: Zażywana dożylnie, wdychana z podgrzanego sreberka, bądź wciągana nosem. W przypadku przyjęcia dożylnego, efekt działania jest natychmiastowy, w zależności od formy zażycia, działanie może utrzymywać się od kilku do ośmiu godzin. Po zażyciu czuje się obezwładniającą błogość i przyjemność, ciało doświadcza efektu rozlania w rzeczywistość i skrajnego rozluźnienia, wiotczeją mięśnie, pojawia się senność, znika ból. Źrenice stają się zwężone, spada ciśnienie i tętno, następuje znaczące spłycenie oddechu i zwolnienie pracy jelit. Funkcjonowanie po heroinie – szczególnie w formie dożylnej – jest znacząco ograniczone, wręcz niemożliwe.    

 ZAGROŻENIA: Heroina jest substancją silnie uzależniającą zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Jest to substancja z grupy opioidów działająca depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, w związku z czym jej przedawkowanie może doprowadzić do spowolnienia funkcji życiowych, a w efekcie do niewydolności oddechowej i śmierci. Objawami przedawkowania są: śpiączka, spłycony oddech, zmniejszenie liczby oddechów, obniżenie ciśnienia krwi, obniżenie temperatury ciała. Na przedawkowanie opioidów istnieje odtrutka – antagonista receptorów opioidowych, czyli nalokson, który występuje w formie roztworu do wstrzykiwań oraz donosowej. Niestety, w Polsce w nalokson nie są wyposażone wszystkie zespoły karetek, a forma donosowa została dopuszczona stosunkowo niedawno i praktycznie nie da się jej kupić. 

Przy ciągłym używaniu, szybko rośnie tolerancja zarówno na heroinę, jak i inne opioidy, co oznacza, że potrzeba większych dawek do uzyskania podobnego efektu jak na początku używania. Wyzerowanie tolerancji występuje po około 1-2 tygodniach od zaprzestania używania. U osób po detoksie, które wracają do zażywania heroiny, bardzo często dochodzi do przedawkowań, właśnie z powodu złego oszacowania dawki do posiadanej tolerancji. W przypadku uzależnienia, nagłe odstawienie może powodować szereg nieprzyjemności takich jak: nadmierna potliwość, dreszcze, drżenie mięśni, mdłości, wymioty, biegunka, zaburzenia snu, łzawienie oczu, katar, bóle brzucha, bóle stawów, kości i mięśni.

Używanie heroiny może powodować spadek libido, zaburzenie erekcji, tłumienie orgazmu, problemy z oddawaniem moczu, swąd, tłumienie apetytu, nudności. 

Heroina dostępna na czarnym rynku jest bardzo zanieczyszczona przez co bardzo trudno określić jej moc. Dodatkowo, występujące w niej domieszki np. pochodnych fentanylu, zwiększają ryzyko śmiertelnego przedawkowania. 

INTERAKCJE: 

W połączeniu z innymi substancjami z grupy depresantów ALKOHOLEM, FENTANYLEM, MORFINĄ, GHB/GBL, BENZODIAZEPINAMI, TRAMADOLEM, PREGABALINĄ potęgują swoje działanie, co może doprowadzić do przedawkowania, zapaści oddechowej i śmierci. Takie miksy mogą powodować gwałtowną utratę świadomości, utratę pamięci, wymioty i ryzyko zachłyśnięcia.

TRAMADOL – obie substancje potęgują swoje działanie dodatkowo zwiększając wystąpienie drgawek. Występuje wysokie ryzyko zapaści oddechowej. 

KOKAINA – zbijają swoje działanie, przez co może powodować zwiększanie dawek obu tych substancji. W sytuacji, gdy stymulant będzie działał krócej niż heroina, może doprowadzić do zgonu spowodowanego zbyt dużym stężeniem substancji w organizmie. Miks kokainy i heroiny nosi nazwę speedball i jest odpowiedzialny za wiele zgonów w wyniku przedawkowania w świecie popkultury.

DYSOCJANTY (ketamina, MXE, DXM, PCP) – zwiększają ryzyko wymiotów, co przy zaburzeniu motoryki ciała spowodowanej przyjęciem dysocjantów może doprowadzić do zachłyśnięcia się wymiocinami. Depresyjne działanie obu substancji może być nasilone, a w połączeniu z DXM i MXE może być toksyczne dla organizmu i uszkodzić wątrobę.

STYMULANTY (amfetamina, mefedron) – zbijają swoje działanie, przez co może powodować zwiększanie dawek obu tych substancji. W sytuacji, gdy stymulant będzie działał krócej niż heroina, może doprowadzić do zgonu spowodowanego zbyt dużym stężeniem substancji w organizmie.

FENCYKLIDYNA (PCP) – zmniejsza tolerancję na heroinę, przez co może zwiększyć ryzyko przedawkowania.

PODTLENEK AZOTU NO2 – podbijają swoje działanie, występuje duże ryzyko wymiotów oraz utraty świadomości. Istnieje zagrożenie zachłyśnięcia się wymiocinami.

IMAO – ryzyko wystąpienia pobudzenia, bólów głowy, uderzeń gorąca, tachykardii, gorączki, nadciśnienia, biegunki, potliwości, dreszczy, gorączki, drgawek, śpiączki. Udokumentowano przypadki śmierci po takiej mieszance.

SSRI – niewielkie ryzyko wystąpienia niebezpiecznego dla zdrowia i życia zespołu serotoninowego.

KONOPIE – marihuana może podbijać działanie heroiny.

PSYCHODELIKI (grzyby psylocybinowe, LSD, meskalina) – brak synergii

MDMA – brak synergii

GREJPFRUT – sok z grapefruita hamuje wydzielani się enzymu CYP3A4, który odpowiada za metabolizowanie heroiny, to połączenie może powodować, że substancja będzie dłużej usuwana z organizmu, co zwiększa jej toksyczność.

HISTORIA I KULTURA: Narkotyk powstał w 1874 roku w wyniku eksperymentu przeprowadzonego przez brytyjskiego chemika Charlesa Romley’a Aldera Wrighta. Naukowiec gotował alkaloid morfiny z bezwodnikiem octowym, co w efekcie dało diacetylomorfinę, czyli heroinę właśnie. Jeszcze na początku XX wieku firma Bayer proponowała heroinowe tabletki jako remedium na kaszel i jako środek przeciwbólowy, bo skuteczność była niesamowicie wysoka. Dość szybko zorientowano się, że lek ma silne właściwości uzależniające i heroina w jakiejkolwiek formie została uznana za nielegalną substancję, z drobnymi, wysoce kontrolowanymi wyjątkami leczniczymi. W latach 70-tych XX wieku polscy studenci chemii znaleźli sposób na wytwarzanie kompotu, zwanego polską heroiną. Taka substancja powstawała z gotowania słomy makowej i przez dekady pustoszyła polskie ulice. Heroina w różnych formach – głównie kompotu – stała się remedium na dotkliwe konsekwencje polskiej transformacji ustrojowej. W latach 90-tych i na przełomie wieków wiele osób padło ofiarą heroinowego uzależnienia. Określano je, najczęściej pogardliwie, narciarzami, helupiarzami, czy po prostu ćpakolami. Polska była jednym z pierwszych krajów w Europie, który wprowadził terapię substytucyjną w postaci metadonu, który zaspokaja narkotykowy głód, ale nie wywołuje efektów psychoaktywnych. Heroina przez moc swojego działania i krwawe żniwo, jakie zbiera, zarówno w formie przedawkowań, jak i kompletnego wyniszczenia organizmu, mocno inspirowała kulturę masową na przestrzeni lat. Powstało wiele książek, które fabularyzowały doświadczenie uzależnienia (np. Heroina Tomasza Piątka), czy reportaży prosto z centrum epidemii (My, dzieci z dworca ZOO). Narkotyk opiewano bądź krytykowano w niezliczonej liczbie piosenek (od „Heroin” The Velvet Underground po „Come As You Are” Nirvany). Tragiczny charakter nałogu – silne uzależnienie psychiczne i fizyczne, ogromne trudności po odstawieniu – sprawiły, że heroina dość często pojawia się w filmach i serialach, zazwyczaj jako objaw upadku postaci. Współcześnie heroina znowu pojawiła się jako spore zagrożenie, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie jej popularność stała się pochodną kryzysu opioidowego.

MITY: Heroina uzależnia już po jednym użyciu: jest to popularny mit powtarzany głównie w celu zniechęcenia do kontaktu z tą substancją. Heroina owszem powoduje silne uzależnienie fizyczne i psychiczne, jednak prawdopodobieństwo wystąpienia uzależnienia po pierwszym użyciu jest niewielka. 

Heroina jest silnie toksyczna dla organizmu: wbrew temu, co się powszechnie uważa poza silnym uzależnieniem fizycznym oraz psychicznym, a także chronicznym zatwardzeniem, nie powoduje zniszczeń w organizmie człowieka. Najbardziej szkodliwy wpływ na użytkownika ma korzystanie z niesterylnego sprzętu, nieumiejętnie przeprowadzona podaż substancji, oraz zaniedbania higieniczne użytkowników wynikające z depresyjnego działania substancji. Czarnorynkowa heroina posiada wiele zanieczyszczeń i domieszek, które często są toksyczne dla organizmu. 

Seria powstała przy współpracy ze Społeczną Inicjatywą Narkopolityki SIN